Meetsystemen in de wereld: de internationale en de imperiale meetsystemen

Sinds mensen begonnen met het bouwen van ingewikkelde dingen, realiseerden ze zich dat er behoefte was aan een meting systeem . Oorspronkelijk was de basis het menselijk lichaam.

Revolutionair Frankrijk zou produceren wat zou uitgroeien tot het definitieve internationale systeem van eenheden (Internationaal meetsysteem)

De Egyptenaren gebruikte ellen die ongeveer waren 52,4 centimeter , maar omdat niet alle ellen hetzelfde waren, verschenen er meetlatten.

De Romeinse rijk gebruikte de maat pes ( voet - het is wat je bedoelt, ongeacht of alle voeten hetzelfde waren), die was verdeeld in 12 unciae ( inches – de breedte van de duim van een volwassene). De pond was een andere maatstaf die na de Romeinse tijd een grote invloed had op het Europese gewicht en de valuta.

In Middeleeuws Europa elke regio had zijn eigen wetten van maten en gewichten - vastgesteld door de handelsgilden. Uit onderzoek bleek dat in dezelfde periode in één land de meting van de 'voet' 37 variaties kende.

Er waren 83 verschillende manieren om tarwe te meten, 68 voor wijn en 70 voor vloeistoffen. Over de hele wereld gebeurde iets soortgelijks. En dat was een probleem, want de behoefte aan een internationaal systeem – omwille van de handel – werd enorm.

Revolutionair Frankrijk zou produceren wat uitgroeide tot het definitieve Internationaal Stelsel van Eenheden.

De eerste ooit geïmplementeerd is metriek – wat vandaag de dominante is, maar niet volledig wordt gevolgd door alle landen en sectoren. Het idee werd voorgesteld door de Franse dominee Gabriël Mouton die het in 1670 heeft gemaakt, om de manier waarop cijfers werden berekend te verenigen.

Hij concentreerde zich op de zwaailengte van een slinger. Definieerde de meting van machten van 10 (zie decimale getallen). Dat wil zeggen, 10 centimeter was 1 decimeter, 10 decimeter was één meter enzovoort. Dat maakte het systeem veel eenvoudiger dan het toen was.

In 1790 richtte de Franse Academie van Wetenschappen een commissie op om een volledig rationeel meetsysteem uit te werken. "Meten" werd gedefinieerd als 1/1000ste van een boogminuut breedtegraad (zie de omtrek van de aarde tussen de noordpool en de evenaar - door Parijs). Dat wil zeggen ongeveer 1852 meter.

De meter werd de lengte-eenheid, de kilogram de massa-eenheid en de seconde de tijdseenheid. Volgens het voorstel van Mouton zouden ze voorvoegsels hebben in plaats van verschillende namen voor elke lengte-eenheid.

Tegenwoordig wordt dit systeem ook wel de Système International (Internationaal Stelsel van Eenheden).

Na de oprichting werd het overgenomen door andere Europese landen. Exclusief Groot-Brittannië.

Ze had andere plannen. Om precies te zijn, de keizerlijk (of Angelsaksisch) systeem.

Waarom de VS weigert het internationale meetsysteem te gebruiken

Het imperiale systeem werd gedefinieerd als "een meetsysteem dat wordt gebruikt in het Verenigd Koninkrijk en andere landen van het Gemenebest, bestaande uit eenheden zoals inch, mijl en pond ”.

Het werd gebruikt door Groot-Brittannië vanaf 1824 naar 1965 om verwarring te voorkomen met de vele lokale meetsystemen in de tijd (van de 16e tot de 19e eeuw) toen het Britse rijk verschillende delen van de wereld regeerde.

Onder hen de VS. Het was een van de landen die de overeenkomst ondertekenden Verdrag van de Meter in 1875, dat sindsdien elke 20 mei wordt gevierd als Wereld Metrologie Dag.

Na hun onafhankelijkheid besloot de regering het type meting te behouden (dat min of meer gebruikelijk was in alle regio's - dus er was geen verwarring), ook al was de trend van die tijd het metrieke stelsel. Het werd omgedoopt tot het United States Customary System (USCS) en wordt momenteel gebruikt door de VS, Liberia en Myanmar (de laatste twee zijn sinds 2013 begonnen met het gedeeltelijk toepassen van metrische gegevens).

De Wet op de metrische conversie werd op 23-12-1975 door president Gerald Ford ondertekend. Hij bevestigde differentiatie, met als gevolg dat het als belangrijker werd beoordeeld - dan integratie -, gezien het feit dat Amerikanen (die ook enigszins nationalistisch zijn - en daarom houden van wat van hen is dat niet vergelijkbaar is met wat iedereen heeft) ze niet bijzonder leken bereid om tijd te besteden aan het aanpassen aan de nieuwe gegevens.

Opmerking : zonder het te zeggen, gebruiken de VS het metrieke stelsel - bijvoorbeeld in de onderzoeken die wetenschappers doen, omdat het native systeem hen niet helpt bij hun werk, vanwege het gebrek aan precisie. Volgens de wet (1992) volgen bedrijven die zich bezighouden met consumptiegoederen ook het metrieke stelsel (vandaar dat het blikje Coca Cola ounces en milliliters heeft).

Hoewel het belangrijkste verschil tussen het metrieke stelsel en het imperiale stelsel het type eenheden is dat wordt gebruikt, zijn er enkele andere belangrijke verschillen. Zoals; Metrische eenheden kunnen eenvoudig worden geconverteerd door te vermenigvuldigen of te delen met machten van 10, terwijl er geen directe manier is om imperiale eenheden om te rekenen.

Kenmerken

• Een voet (12 inch) is 30 centimeter
• Een inch is ongeveer 25 millimeter of 2,54 centimeter
• Drie voet is 1 meter
• Een kilo is iets meer dan 2 pond
• Een pond is ongeveer 454 gram

Naast afstanden, massa's en gewichten is er in het metrieke stelsel ook de meting van de temperatuurschaal in graden Celsius. Amerikanen hebben Fahrenheit. De Celsius-schaal wordt sinds het midden van de 20e eeuw over de hele wereld gebruikt, met de VS als uitzondering op deze regel. Zoals ze zeggen Fahrenheit-klimaten meten de temperatuur van de lucht en niet het water, wat de schaal van Celsius doet.

• 0 graden Celsius komt overeen met 32 graden Fahrenheit en is het vriespunt.
• 24 graden Celsius is 75 graden Fahrenheit

Groot-Brittannië volgt een beetje van alles

Groot-Brittannië heeft zich ertoe verbonden het metrieke stelsel in 1965 over te nemen, maar gebruikt nog steeds op veel plaatsen imperiale eenheden, vooral op wegen. Ierland doet iets soortgelijks. In beide gevallen was, is en blijft een glas bier van de tap een pint.

Maleisië heeft het metrieke stelsel, maar gebruikt ook zijn eigen metingen op plaatsen zoals traditionele markten.

Canada heeft op sommige plaatsen imperiale eenheden (deels dankzij de nabijheid van de VS), Noord-Korea heeft zijn eigen systeem en er zijn niet-metrische eenheden in onder andere Thailand, China, Indonesië en Taiwan.

(BRON: https://www.nieuws247.gr – de internationale en de imperiale meetsystemen)

“Het gebruik van twee verschillende eenheidssystemen was de oorzaak van het verlies van de Mars Climate Orbiter in 1998. NASA specificeerde metrische eenheden in het contract. NASA en andere organisaties pasten metrische eenheden toe in hun werk, maar één onderaannemer, Lockheed Martin, verstrekte gegevens over de prestaties van de stuwraket aan het team in pondkrachtseconden in plaats van newtonseconden. Het was de bedoeling dat het ruimtevaartuig in een baan om Mars zou draaien op een hoogte van ongeveer 150 kilometer (93 mijl), maar onjuiste gegevens zorgden er waarschijnlijk voor dat het in plaats daarvan afdaalde tot ongeveer 57 kilometer (35 mijl) en verbrandde in de atmosfeer van Mars.” – Wikipedia

Meer bronnen over internationale meet- en imperiale meetsystemen

Metrisch systeem versus imperiaal systeem: verschillen en gebruik

Imperiale en in de VS gebruikelijke meetsystemen (WIKIPEDIA)

Wat is het imperiale systeem? Metingen en wiskunde (Wiki)

Het internationale meetsysteem en het imperiale meetsysteem

Afkortingen gebruikt in zeekaarten

Symbolen, afkortingen en termen die worden gebruikt op papieren en elektronische navigatiekaarten

Zeevaartkaarten verklarende woordenlijst