در دهه 1970، تعداد دریانوردان در کشورهای سنتی دریایی کاهش یافت و در نتیجه انتقال عرضه به کشورهایی مانند هندوستان, چین، و فیلیپین. فیلیپین در طی 50 سال گذشته به یک تولیدکننده مهم متخصصان دریایی تبدیل شده است و بسیاری آن را پایتخت دریایی جهان می دانند. در حال حاضر بیش از 10.5 میلیون فیلیپینی در خارج از کشور زندگی و کار می کنند، و آنها $23 میلیارد حواله به فیلیپین در سال 2013 ارسال کردند. صنعت دریانوردی نقش مهمی در این امر ایفا می کند: تقریباً 400.000 دریانورد فیلیپینی در سال 2013 به خارج از کشور کار کردند و بیش از $ را به خانه فرستادند. 2 میلیارد حواله
کارگران فیلیپینی ثابت کرده اند که شایستگی دارند و در شرکت های کشتیرانی در سراسر جهان استخدام می شوند. حدود 80000 کشتی با وزن مرده بیش از 500 تن در جهان وجود دارد.DWT).
در حدود 80000 کشتی، در هر لحظه به بیش از 1.4 میلیون نیروی دریایی نیاز است که فیلیپینی ها سهم قابل توجهی از این مشاغل را به خود اختصاص می دهند. با کشتی هایی که بیش از 90% تجارت جهانی را انجام می دهند، فیلیپینی ها نقش مهمی در این تجارت دارند. ماکسیمو مجیا، مدیر شرکت فیلیپین گفت: «دریانوردی نقطه قوت اصلی فیلیپین است. سازمان صنایع دریایی (مارینا)، "اکنون حدود 301 TP2T از دریانوردان جهان را تامین می کند که چند لیگ با دومین کشور بزرگ منبع فاصله دارد."
صنعت کشتیرانی در سرتاسر جهان شیوه های خوبی برای جابجایی، آموزش و آموزش دریانوردان دارد. در سازمان بین المللی دریانوردی (IMO)، مستقر در لندن، بر استانداردهای ایمنی نظارت میکند و کشورهای عضو باید در فهرست «سفید» بهعنوان اثبات انطباق با استانداردهای آموزش، صدور گواهینامه و کنوانسیون نگهبانی نگهبانی (STCW).
پیش از این، ساختار حکومتی فیلیپین در اختیار این نهاد قرار داشت شورای آموزش دریایی (MTC)، که به ریاست اداره کار و اشتغال و دبیرخانه توسط مارینا. کمیسیون آموزش عالی (CHED، سازمان آموزش فنی و توسعه مهارت ها (TESDA، کمیته مقررات حرفه ای (PRC، اداره استخدام خارج از کشور فیلیپین، و گارد ساحلی فیلیپین از جمله کسانی بودند که در خدمت بودند MTC.
در آژانس ایمنی دریایی اروپا فیلیپین را در سال 2006 ممیزی کرد و مجدداً در سال های 2010، 2011 و 2012 دریافت که تعداد زیادی از مدارس و مراکز آموزشی دریانوردی با قوانین مطابقت ندارند. STCW قرارداد. این موضوع را به عدم پاسخگویی ناشی از هماهنگی نهادهای مختلف دولتی توسط یک مقام واحد نسبت داد. همچنین عدم انسجام در سیاستها، زیرساختها، اراده سیاسی و مسئولیتپذیری را در ممیزی و بستن مدارس و مراکز آموزشی ناسازگار کشف کرد.
دولت پرزیدنت Benigno Aquino III فرمان اجرایی شماره 75 را در سال 2012 صادر کرد و وزارت حمل و نقل و ارتباطات را تعیین کرد. مارینا، به عنوان تنها اداره مرکزی دریانوردی مسئول تضمین انطباق با 1978 STCW قرارداد.
با این حال، این دستورالعمل، دستورات را نادیده گرفت CHED, TESDA، یا PRC.
در ماه مه 2013، صنعت دریانوردی طبق قانونی که به نمایندگان بخش اجازه میدهد تا 20% از تمام کرسیهای کنگره را در اختیار داشته باشند، نمایندگانی را از طریق حزب دریایی فیلیپین یا Angkla به کنگره انتخاب کرد.
جسولیتو مانالو، نماینده آنگکلا، در ژوئیه 2013 سوگند یاد کرد و اولین لایحه ای که از کنگره شانزدهم بیرون آمد قانون جمهوری (RA) 10635 بود که این قانون را تصویب کرد. مارینا به عنوان اداره واحدی که مسئول اجرا و اجرای آن است STCW کنوانسیون اصلاح شده و همچنین هرگونه موافقتنامه یا میثاق بین المللی مربوط به آن ظرف مدت هفت ماه.
همه STCW وظایفی که قبلاً توسط PRC انجام شده بود به آن منتقل شد مارینا تحت اساسنامه
مارینا برای حدود 1.1 میلیون ملوان فعال در دیاسپورای 10 میلیون نفری فیلیپینی، یک کتاب یا گواهینامه دریانوردی صادر می کند. نزدیک به 400000 نفر در هر زمان معین در کشتی هستند، که اکثریت آنها پس از حداکثر 10 ماه سوار شدن در کشتی برای یک تعطیلات دو ماهه به خانه می آیند. این به معنای حدود 400000 شغل تمام وقت معادل در طول سال است که بیش از $5 میلیارد حواله ایجاد می کند که از $5,6 میلیارد در سال 2014 افزایش یافته است. بانک جهانی داده های سال 2013، درآمد سرانه فیلیپین کمتر از $3.000 در سال است، در حالی که متخصصان صنایع دریایی بیش از $13.000 درآمد دارند.
نابرابری منابع انسانی نیز در این بخش وجود دارد ساخت یک کشتی جدید کمتر از یک سال طول می کشد در مقابل 14 یا 15 سال برای یک دانشجوی سال اول در یک برنامه دریایی برای تبدیل شدن به یک استاد یا مهندس ارشد.
در نتیجه، کمبود کارگران واجد شرایط و در نتیجه تورم حقوق وجود دارد.
زیر مارینا, CHED صلاحیت موسسات آموزشی دریایی را دارد.
MARINA فهرستی از مدارس دریانوردی منطبق را تهیه کرده و برنامه درسی را بهگونهای بهروزرسانی کرده است که از زمان نامگذاری به عنوان اداره یکپارچه دریایی کشور، مبتنی بر نتیجه باشد.
قبل از فارغ التحصیلی از یک مدرسه دریایی، یک دانش آموز باید به مدت سه سال درس بخواند و یک سال دوره آموزشی درون کشتی را به عنوان دانشجو بگذراند.
برای تضمین اینکه مدارس آموزش های فنی مناسبی را ارائه می دهند، ارتباط بین مقامات دریایی و آموزشی مورد نیاز است.
این به دانشگاههایی که برنامههای دریایی ارائه میکنند این امکان را میدهد تا برنامههای درسی خود را با توجه به نیازهای آینده صنعت، با تمرکز بر ایجاد مجموعههای مهارتی بسیار مورد نیاز در ماشینکاری، الکترونیک و مهندسی، تنظیم کنند.
مارینا همچنین یک سیستم درجهبندی به نام برنامههای سطح پشتیبانی پیشرفته ابداع کرده است که ارزش افزوده را برای آموزش دریانوردان فیلیپینی فعلی و همچنین مطابقت با STCW استانداردهای صدور گواهینامه هدف این برنامه بهبود است رقابت دریانوردان فیلیپینی در صنعت جهانی دریایی با آموزش آنها برای اجرای وظایف و وظایف پشتیبانی عرشه و در موتورخانه شناورها.
با توجه به کمبود جهانی دریانوردان، به ویژه افسران، فیلیپینیها این فرصت را دارند که با بازگشت به خانه و کار حرفهای در مدیریت کشتیهای نوظهور و خدمات جانبی برای صنعت کشتیرانی بینالمللی، دریانورد انتخابی باقی بمانند. با مدارس دریایی با کیفیت بالا، امکان تبدیل شدن به یک مرکز بین المللی آموزش دریایی وجود دارد.
"کمیسیون اروپا فیلیپین را از تعدادی نقص، از جمله موارد جدی، شناسایی شده در سیستم آموزش، آموزش و صدور گواهینامه دریانوردان فیلیپین، که تضمین کننده الزامات کنوانسیون STCW نیست، مطلع کرد.بیانیه هیئت اتحادیه اروپا در فیلیپین در مورد سیستم STCW فیلیپین آمده است. (توسط https://mb.com.ph)
راهنمای بازار کار دریانوردان فیلیپینی (توسط https://maritimefairtrade.org)
نرخ بازگشت به کشور در دریانوردان فیلیپینی: مطالعه پنج ساله 6759 مورد (توسط https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov)
14 دلیل: چرا مالکان کشتی، دریانوردان فیلیپینی را ترجیح می دهند - یک سوم دریانوردان جهان فیلیپینی هستند (توسط https://safety4sea.com)
همه ارائه دهندگان برتر محصولات و خدمات ناوبری دریایی را برای برنامه ریزی سفر دریایی ایمن پیدا کنید