Filipino's: belangrijke bron van zeevarenden voor de wereldwijde maritieme sector - Een derde van de zeevarenden ter wereld is Filipino.

In de jaren zeventig daalde het aantal zeevarenden in traditionele maritieme landen, waardoor het aanbod verschoof naar landen als: India, China, en de FilippijnenDe Filipijnen hebben zich in de afgelopen 50 jaar ontwikkeld tot een belangrijke producent van maritieme experts en worden door velen beschouwd als de nautische hoofdstad van de wereld. Momenteel wonen en werken er meer dan 10,5 miljoen Filipino's in het buitenland, die in 2013 $23 miljard aan geld overmaakten naar de Filipijnen. De maritieme sector speelt hierin een belangrijke rol: ongeveer 400.000 Filipijnse zeevarenden werkten in 2013 in het buitenland en stuurden meer dan $5,2 miljard aan geld over.

Filippijnse arbeiders hebben bewezen bekwaam te zijn en zijn in dienst bij rederijen over de hele wereld. Er zijn ongeveer 80.000 schepen met een draagvermogen van meer dan 500 ton in de wereld (DWT).
Op zo'n 80.000 schepen zijn op elk moment meer dan 1,4 miljoen zeelieden nodig, waarvan de Filipino's een aanzienlijk deel van de werkgelegenheid voor hun rekening nemen. Met schepen die meer dan 90% aan wereldwijde handel vervoeren, spelen de Filipino's een cruciale rol in deze sector. "Zeevaart is de grootste kracht van de Filipijnen", aldus Maximo Mejía, directeur van de Maritieme Industrie Autoriteit (MARINA)"levert nu ongeveer 30% van 's werelds zeevarenden, wat mijlenver verwijderd is van het op één na grootste bronland."

De wereldwijde scheepvaartindustrie heeft goed ontwikkelde praktijken voor de verplaatsing, opleiding en training van zeevarenden. De Internationale Maritieme Organisatie (IMO), gevestigd in Londen, houdt toezicht op de veiligheidsnormen, waarbij de lidstaten verplicht zijn om op een "witte lijst" te staan als bewijs van naleving van de normen voor training, certificering en Conventie wachtdienst (STCW).

Voorheen was de bestuursstructuur van de Filipijnen belegd bij de Maritieme Opleidingsraad (MTC), dat werd voorgezeten door het ministerie van Arbeid en Werkgelegenheid en het secretariaat door JACHTHAVEN. De Commissie Hoger Onderwijs (CHED), de Technical Education and Skills Development Authority (TESDA), de Commissie Beroepsreglementering (Volksrepubliek China), de Filippijnse Overseas Employment Administration, en de Filippijnse kustwacht behoorden tot degenen die dienden op de MTC.

De Europees Agentschap voor maritieme veiligheid heeft de Filippijnen in 2006 en opnieuw in 2010, 2011 en 2012 gecontroleerd en vastgesteld dat tal van maritieme scholen en opleidingscentra niet voldeden aan de STCW Conventie. Het schreef dit toe aan een gebrek aan verantwoording vanuit de coördinatie van verschillende overheidsinstanties door één enkele autoriteit. Het ontdekte ook een gebrek aan samenhang in beleid, infrastructuur, politieke wil en verantwoordingsplicht als het ging om het controleren en sluiten van niet-conforme scholen en opleidingscentra.

De regering van president Benigno Aquino III heeft in 2012 het Uitvoerend Besluit nr. 75 uitgevaardigd, waarin het ministerie van Transport en Communicatie werd aangewezen, JACHTHAVEN, als de enige centrale maritieme administratie die verantwoordelijk is voor het waarborgen van de overeenstemming met de 1978 STCW Conventie.
De richtlijn deed echter geen afbreuk aan de mandaten van CHED, TESDA, of de Volksrepubliek China.

In mei 2013 heeft de maritieme industrie afgevaardigden naar het Congres gekozen via de Filippijnse Maritieme Partij, of Angkla, op grond van een wet die sectorvertegenwoordigers toestaat tot 20% van alle congreszetels te behouden.
Jesulito Manalo, een vertegenwoordiger van Angkla, werd in juli 2013 beëdigd en het eerste wetsvoorstel dat uit het 16e congres kwam, was Republic Act (RA) 10635, waarin JACHTHAVEN als de enige administratie die verantwoordelijk is voor de uitvoering en handhaving van de STCW verdrag zoals gewijzigd, evenals alle internationale overeenkomsten of convenanten die daarmee verband houden, binnen zeven maanden.
Allemaal STCW taken die voorheen door de VRC werden uitgevoerd, zijn overgedragen aan: JACHTHAVEN onder de statuten.

JACHTHAVEN reikt een zeemansboek, of certificaat, uit aan ongeveer 1,1 miljoen actieve zeelieden in de 10 miljoen Filipijnse diaspora. Bijna 400.000 mensen zijn op elk moment aan boord, waarbij de meesten na maximaal 10 maanden aan boord voor een vakantie van twee maanden naar huis terugkeren. Dit komt neer op ongeveer 400.000 fulltime-equivalenten het hele jaar door, goed voor meer dan $5 miljard aan overmakingen, tegenover $5,6 miljard in 2014. Wereldbank Volgens gegevens uit 2013 bedraagt het inkomen per hoofd van de bevolking in de Filipijnen minder dan $3.000 per jaar, terwijl specialisten in de maritieme industrie meer dan $13.000 verdienen.

Er bestaat ook een ongelijkheid op het gebied van menselijke hulpbronnen in de sector, zoals een nieuw schip duurt minder dan een jaar om te bouwen vs 14 of 15 jaar voor een eerstejaars student in een maritieme opleiding om master of hoofdingenieur te worden.
Als gevolg hiervan is er een schaarste aan gekwalificeerde arbeidskrachten, met als gevolg looninflatie.

Onder JACHTHAVEN, CHED heeft jurisdictie over maritieme onderwijsinstellingen.
MARINA heeft een lijst samengesteld van conforme maritieme scholen en het curriculum geactualiseerd om resultaatgericht te zijn sinds de benoeming tot uniforme maritieme administratie van het land.
Alvorens af te studeren aan een maritieme school, moet een student drie jaar studeren en een jaar opleiding aan boord als cadet voltooien.

Om te garanderen dat scholen de juiste technische opleiding geven, is communicatie tussen mariene en onderwijsautoriteiten vereist.
Hierdoor kunnen universiteiten die maritieme opleidingen aanbieden hun curricula afstemmen op de toekomstige behoeften van de sector, met een focus op het ontwikkelen van broodnodige vaardigheden op het gebied van machinebouw, elektronica en techniek.

JACHTHAVEN heeft ook een beoordelingssysteem ontwikkeld dat bekend staat als Enhanced Support Level Programs, dat bedoeld is om rekening te houden met de toegevoegde waarde voor de huidige opleiding van Filipijnse zeevarenden en met de naleving van STCW certificeringsnormen. Het programma is gericht op verbetering Het concurrentievermogen van Filipijnse zeevarenden in de wereldwijde maritieme industrie door hen te trainen om ondersteunende functies en taken uit te voeren op: dek en in machinekamers van schepen.

Gezien het wereldwijde tekort aan zeevarenden, met name officieren, hebben Filippino's de kans om de favoriete zeevarende te blijven door naar huis terug te keren om te werken als professionals in opkomend scheepsbeheer en ondersteunende diensten voor de internationale scheepvaartindustrie. Met hoogwaardige maritieme scholen bestaat de mogelijkheid om een internationaal maritiem opleidingscentrum te worden.

(bron: https://oxfordbusinessgroup.com/analysis/seafaring-nation-filipino-workers-have-become-essential-part-global-maritime-industry)

Andere artikelen en nieuws met betrekking tot Filippino's Seafarers

“De Europese Commissie heeft de Filippijnen in kennis gesteld van een aantal tekortkomingen, waaronder ernstige, die zijn vastgesteld in het onderwijs-, opleidings- en certificeringssysteem van de Filippijnse zeevarenden, die niet garanderen dat aan de vereisten van het STCW-verdrag wordt voldaan”, aldus een verklaring van de delegatie van de Europese Unie naar de Filippijnen over het STCW-systeem van de Filippijnen. (via https://mb.com.ph)

Een gids voor de Filippijnse zeevarende arbeidsmarkt (door https://maritimefairtrade.org)

Repatriëringstarieven voor Filippijnse zeevarenden: een vijfjarige studie van 6.759 gevallen (door https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov)

14 Redenen waarom scheepseigenaren de voorkeur geven aan Filipijnse zeevarenden - Een derde van de zeevarenden ter wereld is Filipino (via https://safety4sea.com)